Op 21 mei organiseert OSA-Amsterdam samen met anderen de Vriendschapsconferentie. In de aanloop daarnaar toe blogt Sandra van den Berg regelmatig over het thema vriendschap op het OSA blog.
Onlangs
lag er een lastige berg werk op me te wachten, ik moest boodschappen halen, de
badkamer soppen en het hele huis was dringend aan een stofzuigbeurt toe. Een
waslijst aan taken die ik al dagen voor me uitschoof, maar nu was het maandag
en moest ik echt aan de slag.
Ik
zat een uurtje achter de computer en schoot best op. Sterker nog: ik zat in een
flow en net toen ik ervan overtuigd raakte dat ik goed bezig was, belde een
goede vriendin: ze was in de buurt en wilde afspreken. Plichtsgetrouw als ik
meestal ben, gaf ik direct aan dat ik helaas druk aan het werk was en dat ik
niet kon. Vriendin vond het jammer maar begreep het, en zou na haar afspraak
teruggaan naar die stad op een uur hier vandaan.
Weg
was mijn flow. Dan maar stofzuigen en soppen. En ondertussen bedenken hoe
lekker het zou zijn om even de boel de boel te laten en met haar bij te praten
over het leven. Ik kon de volgende ochtend extra-vroeg opstaan om het werk in
te halen... Ik stuurde haar een berichtje: heb je nog zin om af te spreken? Bel
me maar als je klaar bent met je afspraak.
Te
vaak stellen mensen zaken uit die het vieren waard zijn. Of hebben ze plannen
voor hun pensioen, terwijl dat nog minstens twintig jaar van hen verwijderd ligt.
Hoe mooi is het om niet uit te stellen maar te doen?! Vriendschap kan vleugels
geven, zeker voor wie oprecht geniet van die momenten waarop dat voelbaar is.
We
hebben dan ook even gedaan alsof we normaal gesproken niet zuinig zijn en
dronken ‘zomaar’ champagne, omdat we zin hadden om in stijl stil te staan bij
ons vriendschapsverbond. We vinden elkaar aardig, ook als we het niet met
elkaar eens zijn. We stemmen op andere partijen, houden van andere muziek,
lezen andere boeken en we kunnen het maar moeilijk eens worden als we samen naar
de film gaan. Maar we begrijpen elkaar met een half woord; hebben aan een blik
genoeg en de grootste ellende wordt verzacht als de ander in de buurt is. We
hoeven niet met elkaar te praten als we samen zijn, stiltes zijn niet
ongemakkelijk, maar we kunnen ook nachtenlang doorkletsen. Hoe dat precies
ontstaat, valt helaas niet te verklaren. Als er een ingrediƫnt voor bestond zou
iemand dat wereldwijd verkopen en verschrikkelijk rijk worden. Ik kan het niet
verklaren, maar ik weet wel dat het veel met respect voor de eigenheid van de
ander te maken heeft, met iemand niet proberen te veranderen, met ruimte geven
en toch nabij zijn.
Vriendin
en ik haalden herinneringen op en maakten plannen voor een weekendje-weg, of
een midweek. Terugblikken en vooruitzien zijn de lijm in een vriendschap. Het
veilige gevoel dat iemand er voor je was en zal zijn, is veel meer waard dan
goud. En zoiets moet je vieren. Ook, nee juist!, op zomaar een maandagmiddag
als het voelbaar is dat je blij bent met elkaars bestaan.
Sandra van den Berg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten